ارزیابی کارآیی زنجیره ی تأمین با استفاده از روش تحلیل پوششی داده های فازی

زنجیره ی تأمین مجموعه ای از تأمین کنندگان، تولیدکنندگان، توزیع کنندگان و مشتریان است که ارتباط منطقی بین آن ها را نشان می دهد. ارزیابی کارآیی زنجیره ی تأمین نقش مهمی را در مدیریت تولید بازی می کند. تحلیل پوششی داده ها (dea) نیز روشی ناپارامتری بر پایه ی برنامه ریزی خطی است که کارآیی واحدهای مختلف تصمیم گیری را نسبت به هم می سنجد. این روش می تواند ورودی ها و خروجی های چندگانه داشته باشد. برای ارزیابی کارآیی زنجیره ی تأمین، معیارهای متفاوتی را می توان در نظر گرفت. معیارهایی از قبیل هزینه، انعطاف پذیری، زمان تحویل و غیره. در دنیای واقعی، به دلیل عدم قطعیت های موجود، اندازه گیری تمامی معیارها به صورت اعداد قطعی مشکل است. در این پایان نامه برای در نظر گرفتن عدم قطعیت از تئوری مجموعه های فازی استفاده می شود. شاخص هزینه به صورت فازی در نظر گرفته شده و سایر شاخص ها قطعی هستند. پس از ارزیابی زنجیره های تأمین در سطح تولیدکننده با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده های فازی، نتایج این مدل با مدل dea کلاسیک و مدل تحلیل پوششی داده های ناهموار که مدلی دیگر از dea برای برخورد با محیط های عدم قطعیت است، مقایسه می شود.